De werkelijke oorzaak van Multiple Sclerose

In dit artikel bespreek ik wat volgens mij de diepere oorzaak is van Multiple Sclerose (MS).

Ik ga in op wat er in het lichaam van mensen met MS gebeurt, hoe symptomen ontstaan en hoe de kern van het probleem aangepakt kan worden. Daarbij verwijs ik naar verschillende wetenschappelijke onderzoeken — waaronder die van Harvard, Stanford en andere universiteiten — en leg ik die naast de inzichten van Anthony William.

Ik schreef dit stuk voor mensen met MS die antwoorden zoeken op vragen waar de reguliere zorg nog geen verklaring voor heeft.

Mijn achtergrond

Als Orthomoleculair Therapeut werk ik met kennis uit wetenschappelijke onderzoeken in combinatie met de inzichten van Anthony William, beter bekend als het Medical Medium.

Zijn werk richt zich op de oorzaken van onverklaarde, chronische aandoeningen en auto-immuunziekten die binnen de geneeskunde vaak nog niet begrepen worden.

Zijn kennis kwam op ons pad toen onze dochter vlak na haar geboorte haar eerste verlamming kreeg.

Na vele ziekenhuisbezoeken en onderzoeken in binnen- en buitenland kreeg ze een neurologische diagnose waarvoor geen behandeling leek te bestaan.

Toen ik de boeken van Anthony William las, vielen de puzzelstukjes op hun plek. Ik ontdekte dat herstel mogelijk was — en dat veranderde alles.

Het verband met het Epstein-Barr virus

Multiple Sclerose is al decennialang een raadsel voor wetenschappers. Terwijl onderzoek voortduurt, lijden mensen wereldwijd aan deze ziekte.

Anthony William legt uit dat het Epstein-Barr virus (EBV) de diepere oorzaak vormt van veel chronische aandoeningen, waaronder MS.

Recent onderzoek van onder andere Harvard en Stanford ondersteunt deze visie: er is een duidelijk verband tussen EBV en MS. Voor mij kwam dat niet onverwacht, want ik had van dichtbij ervaren hoe zwaar dit virus het zenuwstelsel kan belasten.

Neurofilamenten en zenuwschade

Een onderzoek van de Johannes Gutenberg University Mainz en University of Basel (2019) wees uit dat neurofilamenten — belangrijke eiwitten in zenuwcellen — vrijkomen in het bloed van MS-patiënten na een EBV-infectie. Dit duidt op schade aan zenuwweefsel.

Harvard-onderzoekers (2022) volgden meer dan 10 miljoen militairen en ontdekten dat het risico op MS 32 keer hoger was na een EBV-infectie. Ook zagen zij dat de hoeveelheid neurofilamenten pas steeg ná de infectie, wat suggereert dat EBV direct betrokken is bij het ontstaan van zenuwschade.

Antilichamen en het immuunsysteem

Stanford University onderzocht het bloed en hersenvocht van MS-patiënten en ontdekte dat hun antilichamen zich binden aan het EBV-eiwit EBNA1.

Normaal gesproken richt het immuunsysteem zich op het bestrijden van virussen, maar bij MS lijkt EBV het immuunsysteem zó te beïnvloeden dat het zenuwen aanvalt.

Toen ik dat las, begreep ik ineens veel beter wat er bij onze dochter gebeurde. Ook bij haar werd EBV vastgesteld, maar artsen zagen toen geen verband met haar verlammingen. Inmiddels weet ik hoe groot die invloed kan zijn.

Serologisch bewijs

Een Spaans onderzoek uit 2022 vond bij vrijwel alle MS-patiënten antilichamen tegen EBV (anti-EBNA-1 en anti-VCA IgG).

De conclusie: MS komt zelden voor zonder dat iemand ooit besmet is geweest met EBV.

T-lymfocyten in het zenuwstelsel

Ook de University of Texas Health Science Center deed belangrijk onderzoek. Zij ontdekten dat het hersenvocht van MS-patiënten veel T-cellen bevat die specifiek gericht zijn op EBV-geïnfecteerde cellen.

Dat duidt erop dat het immuunsysteem actief strijdt tegen een virale belasting in het centrale zenuwstelsel.

Bevindingen in hersenonderzoek

Een internationaal onderzoeksteam onder leiding van de University of Rome La Sapienza onderzocht hersenweefsel van overleden MS-patiënten.

Zij vonden EBV in bijna alle onderzochte hersenen, met name in B-cellen en plasmacellen. De hoeveelheid virusdeeltjes bleek verband te houden met de ernst van ontstekingen in de hersenen.

Volgens de onderzoekers wijst dit erop dat EBV niet slechts aanwezig is, maar daadwerkelijk bijdraagt aan de ontstekingsprocessen in het zenuwstelsel.

Samenvattend

De onderzoeken van Harvard, Stanford, San Carlos, Texas en Rome tonen allemaal eenzelfde richting:

vrijwel alle mensen met MS hebben een actieve of vroegere EBV-infectie doorgemaakt.

Bij sommigen lijkt het virus opnieuw te activeren, waardoor het immuunsysteem voortdurend onder druk komt te staan.

Nog onbeantwoorde vragen

Hoewel het bewijs groeit, zijn er nog vragen.

Waarom krijgt slechts een klein deel van de mensen met EBV MS?

En waarom ervaren patiënten perioden van herstel en terugval?

Wetenschappers werken wereldwijd verder aan deze puzzel, maar ik kon niet wachten — mijn dochter had nú hulp nodig.

Onze persoonlijke reis

Toen ze vier weken oud was, kreeg ze haar eerste verlamming.

Na jaren van onderzoeken in meerdere ziekenhuizen kregen we uiteindelijk te horen dat ze het Melkersson Rosenthal Syndroom had, vermoedelijk genetisch.

Toch voelde ik diep vanbinnen dat dit niet het hele verhaal was.

Toen ik Medical Medium las, herkende ik de symptomen. In haar medisch dossier bleek ze al eerder positief getest op EBV.

Ik begon haar te behandelen volgens de natuurlijke adviezen van Anthony William, met kruiden, fruit, groenten en supplementen.

Vanaf dat moment veranderde haar gezondheid volledig — ze kreeg haar kracht terug en de verlammingen bleven uit.

De visie van Anthony William

Anthony William stelt dat het lichaam zichzelf niet aanvalt, maar dat ziekteverwekkers de echte boosdoeners zijn.

Hij ziet MS als een gevolg van het Epstein-Barr virus, dat zenuwen aantast en ontstekingen veroorzaakt.

Wanneer dit virus zich voedt met zware metalen zoals kwik, ontstaan neurotoxinen die zenuwen verzwakken en klachten veroorzaken.

Alleen de agressievere vormen van EBV kunnen daadwerkelijk schade toebrengen aan de myelineschede.

Niet iedereen met EBV ontwikkelt MS. Volgens William komt dat alleen voor bij mensen die een agressieve stam van het virus dragen, gecombineerd met factoren zoals giftige metalen, co-infecties en een overbelast immuunsysteem.